Прыказкі пра жыццё

Кожнаму жыццё мілае.
Жывому на ўме жывое.
Наша жыццё няздумана, няспытана, нясказана.
Жывы нажыве.
Век зжыць - не мех сшыць.
Век пражыць - не пальцам пераківаць.
Як пражывеш, так і праслывеш.
Век пражыць - не кашулю пашыць.
Жыццё пражыць - не поле перайсці.
Жыццё пражыць - не песеньку спець.

Крыжаванка "Беларускія прыказкі"

Пра жарты, байкі, песні 2

На ўсё свае песні: на вяселлі - вясельныя, на хрысцінах - хрысцінныя, на хаўтурах - хаўтурныя.

Не ўсё тое праўда, што ў байках кажуць.

Няма байкі без праўды.

Падшуткуе так, што і камар носа не падточыць.

Раз не было песень, то і не было вяселля.

Якая птушка - такі і галасок.

Прыказкі пра прыказкі 2

Добрая пасловіца ў вочы колецца.
Здаўся на прыказкі, бы сабачая скура на прывязкі.
Сказаў прыказку, як цвіком прабіў.
Старая ўжо гэта показка.
У прыказцы-прымаўцы - праўда святая.
Гэта пагаворка з бабінага падворка.

Пра жарты, байкі, песні

Байка без канца, як кабыла без хваста.
Байка з камара вырасце на вала.
Без песні - хоць трэсні.
Дзе жарцік, дзе дубчык, а дзе - і абодва.
Жарт месца мае.
Жарты і да бяды даводзяць.
З мора вады не выпіць, з песні слова не выкінуць.
З песні слова не выкінеш.
З песні слова не выкінеш, а плачучы - рота не паправіш.
Калі не спявалі, то і не весяліліся.

Савецкія прыказкі пра калгас 2

Хваляць - заткні вушы, крытыкуюць - слухай.
Вучы народ, вучыся і ў народа.
Цяпер без навукі і каровы не дояць.
Граматнаму быць - па-новаму жыць.
Не тое багацце, што цесць з цешчаю давалі, а тое, што маладыя самі нажывалі.
У даяркі малако ў руцэ, а ў каровы на языку.
Гультаю ўдарнік не напарнік.

Савецкія прыказкі пра калгас

Трактар у полі - хлеба ўволю.
Пасееш машынаю - хлеба збярэш асьмінаю.
Не той зямлі гаспадар, хто па ёй ходзіць, а той, хто па ёй трактар водзіць.
Калі хочаш, каб быў ураджай, агратэхніку павышай.
Вясна красна кветкамі, а калгас - палеткамі.
Той брыгадзір прыгож, у каго ўраджай харош.
Які брыгадзір, такая і брыгада.
Не хваліся, план складаючы, пахваліся, год канчаючы.

Гульня "Прыказкі пра слова"

Прыказкі пра п'янства 3

Дзе п'ецца, там і льецца.
Гарэлка весяліць, ды ад яе галава баліць.
Ён у гарэлцы мок бы.
Для п'яніцы і кропелька дорага.
Дружбе чарачка не шкодзіць, а бутлі дружбу загубяць.
Гаспадар у карчме п'е і скача, а гаспадыня дома з дзецьмі плача.
Дапіўся да статка - не ўбачыш і астатка.
Гіблы не скваркі а чаркі чакае.
Да касцёла дарога крывая, а да карчмы простая.
Ён сёння з свіннёю.

Прыказкі пра п'янства 2

Аб першую чарку ёсць спрэчка, аб пятую няма.
Бяжыць, як шавец да карчмы.
Галодны пра хлеб, а п'яны пра хмель.
"Будзь здароў, будзь здароў!" - ды з лаўкі далоў.
Ад водкі розум кароткі.
Быў у касцёле, дзе чаркамі звоняць.
Ад гарэлкі розум мелкі.
Ад п'янага сам Бог уцякаў.
Бачыш, дружа, як гарую: з аднае карчмы ды ў другую.

Прыказкі пра курэнне

Крукам нос у губы ўрос.
Табаку курыць - здароўе губіць.
Ён майстар кручок загнуць.
Хто курыць, таго да пекла тураць, а хто нюхае, той сам да пекла трухае.
Адно разарэнне - ні табакі, ні курэння.
Убірайцеся з абразамі, бо я прыйшоў з табаком.
Кабак ды табак - старыя суседзі.

Прыказкі пра слова і пляткарства

Гаварылі за вочы, гаварыце ў вочы.
Губа ні ў каго не замкнёна.
За запытанне не страціш ні абеду, ні снядання.
Добрае слаўцо лепш, чым піўцо.
Кінуў слаўком, як пярком.
За язык ніхто не цягне.
І гэта слова не мякіна.
Не ўсякаму слову вер.
Кайся, не кайся: выпусціў слоўца - не вернеш.
Не частуй мяне ні піўцом, ні вінцом, а прывітай мяне шчыранькім слаўцом.
Сказана - свята.
Сказанага слова ніхто за хвост не зловіць.

Прыказкі пра музыку 4

Вясёлы дзед - і на кантале іграе, і песні спявае.
Карагод - сем баб пасярод.
Багатаму скрыпка  сама грае, а мая і смыком не хоча.
З музыкі хлеб невялікі.
Нядоўга музыка іграла.
У музыкі хлеб невялікі, а спявакі маюць ніякі.
Які музЫка, такая і мУзыка.

Прыказкі і прыкметы пра лета 5

Начальная раса невысокая - быць навальніцы.
Паспелі чарніцы - і жыта гатова да жніва.
Не бойся гроз, бойся слёз.
Па лету нагою коп, а ўзімку ў рот хоп.
Пастух рад лету, а пчолы - цвету.
Не спрачацца расе з сонцам.
Расою жыта летам прамакае.
Прасвістаў лета гарачае, прасвішчы і зіму халодную.
Не помніць карова зімы, дачакаўшы лета.
Не сей пшаніцы, калі дзеці ідуць у суніцы.
Ранішняя зара харашэй вячэрняй.

Прыказкі пра музыку 3

Як знаю, так граю.
Дзе піяне, там гране.
Як глянуў, так і грануў.
Чуў не чуў, бачыў не бачыў вечарынку, а грошы плаці.
Альбо хораша грай, альбо скрыпку паб'ю.
Які музыка, такое і гранне.
Не ўздумаеш дудзець, як нечага надзець.
Галоднаму - ежы, халоднаму - цяпла, а сытаму - музыкі.
Як настроілі, так грае.
Пад гэтую музыку толькі яблыкі красці.

Прыказкі і прыкметы пра лета 4

Маланкі на чыстым небе - засуха будзе.

Летам нагой прыцягнеш, зімой губамі забярэш.
Летні дзень за зімовы тыдзень.
Многа ягад - да дрэннага ўраджаю жыта.
Летам прызапасіш, зімой знойдзеш.
На вострую касу багаты сенакос.
Моцна парыць - на навальніцу.
Лепшае сена тое, што косіцца па расе.
Ліст на дрэве поўны, дык і сеяць поўна (хопіць).
Мужыку лета, што святому рай.
Людзі рады лету, а пчолы квету.
Не чакай лета доўгага, маліся за цёплае.
Летні дзень зіму корміць.
Не поле родзіць, а лета.

Прыказкі пра музыку 2

Як дуды надзьмець, так дуды іграюць.
Бяда - ні дуды, ні грання.
Чорт дуду надзьмець, калі дух ідзець.
Ні паспаць, ні паплясаць, ні ў дуду паіграць.
Як язычком, так смычком.
Нашто гэтыя скрыпкі, калі мы іграць не ўмеем.
Кончан баль - і скрыпкі ў торбу.
Гуслі павышлі, пальцы змарыліся.
Славен бубен за гарамі.
Добрая гармошка: і сыграць на ёй, і пасядзець на ёй.

Прыказкі пра музыку

Не да солі, калі іграюць на басолі.
Ні сюды, ні туды, мае мілыя дуды.
Без скрыпачкі, без дуды ходзяць ногі не туды.
Купіў дуду на сваю бяду.
Дуда як бяда: пачнеш дуць, аж слёзы набягуць.
Усякая дуда ў свой нос дуе.
Як дуду настроіў, так і грае.
Так будзеш дуць, як дадуць.
Кожны б іграў, каб дуду абняў.

Прыказкі і прыкметы пра ліпень

Вячэрняя раса ў ліпекні - да яснай раніцы.
Ягадна ў ліпені на ўсякую красу.
Духата пасля поўдня - прыкмета навальніцы.
Зязюля да Пятра кукуе.
Святло ў ліпені на ўбытак - гарачыня на прыбытак.
У ліпені ліпы ў поўнай красе.