Прыказка пра працу

 

Прыказкі і прыкметы пра лістапад 2

 Лістапад зіме дарожку пракладвае. Калі на Міхайлаў дзень (21 лістапада) іней выпаў — зіма снежная будзе.

Лістапад з капрызамі — то плача, то смяецца.

Лістапад-лістакос: вецер і мароз вершаць залаты пакос.

Лістапад — месяц звонкага лёду.

Лістападаўскія ночы да снегу цёмныя.

Лістападаўскі вецер, што не прынёс інею, сведчыць аб набліжэнні пургі. Калі вецер завывае на высокіх месцах, надвор’е не пагоршае.

Месяц у лістападзе ў смузе — да працяглай непагоды.

Першы сняжок у лістападзе — яшчэ не зімовы шлях.

Першы сняжок на пабыўку прыбыў, паляжаў ды й убыў.

Першы снег з мяцеліцаю ў лістападзе — зіма яшчэ не ляжа.

Плачуць па сонцы ў лістападзе ваконцы.

Пракаціліся дні па лістападу ды чарнатропу.

Селянін у лістападзе з калёсамі развітваецца, у сані садзіцца.

У лістападзе цяпло марозу не ўказ.

У лістападзе зіма з восенню змагаецца.

У лістападзе раніца з прыцемкам сярод дня сустракаецца.

У лістападзе восень-жыруха са злосніцай зімой змагаецца.

У лістападзе холадна, ды не камарна.

У лістападзе раніца з вечарам хутка сустракаюцца.

Хто ў лістападе не зябне, той у вадохрышчанскую сцюжу не замерзне.

Прыказка пра сілу паперы (дакумента)

 

Прыказка пра бога

 

Прыказкі і прыкметы пра лістапад

 Ад першага снегу ў лістападзе да саннага шляху калёсы ў ходзе яшчэ пяць тыдняў будуць.

Да Казанскай (11 лістапада) не зіма, пасля Казанскай — не восень.

Калі на Казанскую пойдзе дождж — хутка зіма.

Калёсы дом збіраюць, а сані — разбіраюць.

Камары-таўкунцы ў лістападзе — быць лёгкай зіме.

Лістапад пасля кастрычніка на плямістым кані ездзіць: то снег, то гразь.

Лістапад — вароты зімы.

Лістапад шчодры — сцюжай усіх абдзяліць можа.

Лістапад зіме дзверы адчыняе.

Лістапад чым-чым, а сцюжаю ўсіх багатых абдзяліць можа ды яшчэ і на жабракоў халадоў застанецца.

Лістапад — лёдавы каваль: яго клопаты — зям-

лю закаваць, навесці лёдавыя масты паміж берагамі рэк.