Прыказкі пра мову і слова 3

Сабака брэша – вецер вее.
Са свайго языка спусціш- на чужым не зловіш.
Слова сказаў- сякераю адсек.
Слова як птушка: выпусціў- не зловіш.
Словы – гужы, за сэрца цягнуць.
Слоў на мяшок, а спраў на вяршок.
Скажаш бабцы- як усёй грамадцы.
Усяму пачатак – родная мова.
Хто забыў сваіх продкаў- сябе губляе, хто забыў сваю мову- усё згубіў.
Хто пытае, той не блудзіць.
Язык да Кіева давядзе.
Язык не сцяг, а дружыну водзіць.
Языком гару зверне , а на працы месца не знойдзе.
Языком у Вільні, а галавой за печчу.
Язык у разумнага ў галаве, у дурня- на зубах.
Якая птушка, такі і галасок.