Сваё дзіцятка мілей сэрцу маткі.
І сава сваіх дзетак хваліць.
"Чые дзеткі харашэйшыя?" - "Мае, - кажа сава. - І лупаценькія, і кашлаценькія".
Як дзіця плача, маткі сэрца з жалю плача.
Усякая матка хваліць сваё дзіцятка.
Каторага пальца не ўрэж, то кожны баліць; катораму дзіцяці кепска, то ўсё бацькам сэрца баліць.
Многа дзяцей - многа клопату, але і радасці шмат.
Дзяцей маючы, хоць бедна жыву, але весялюся.
Бацька за парог, а дзеці за пірог.
І сава сваіх дзетак хваліць.
"Чые дзеткі харашэйшыя?" - "Мае, - кажа сава. - І лупаценькія, і кашлаценькія".
Як дзіця плача, маткі сэрца з жалю плача.
Усякая матка хваліць сваё дзіцятка.
Каторага пальца не ўрэж, то кожны баліць; катораму дзіцяці кепска, то ўсё бацькам сэрца баліць.
Многа дзяцей - многа клопату, але і радасці шмат.
Дзяцей маючы, хоць бедна жыву, але весялюся.
Бацька за парог, а дзеці за пірог.
Комментариев нет:
Отправить комментарий